Szparag jest byliną o śródziemnomorskim rodowodzie. Najstarszym świadectwem ich występowania są odnalezione w Egipcie malowidła z 2700 r. p.n.e., na których widoczne są szparagi. Do Polski trafiły prawdopodobnie około XV wieku.
Jak wybierać?
Najsmaczniejsze są młode, grube i mięsiste pędy. Powinny być jędrne, czyste, niezdrewniałe, a ich główki delikatne i zamknięte. Szparagi występują w trzech kolorach: zielonym – charakteryzują się delikatną strukturą, białym – szybciej ulegają zdrewnieniu oraz w mało popularnej odmianie fioletowej – najbardziej wyrazistej w smaku.
Jak je przygotować?
Szparagi spożywa się ugotowane w lekko osolonej wodzie. Przed ugotowaniem należy je obrać, około 3 cm poniżej główki, a następnie zanurzyć we wrzątku w taki sposób, by główki wystawały ponad jego powierzchnię.
Jakie mają właściwości?
Szparagi stanowią dobre źródło witaminy K, kwasu foliowego oraz beta-karotenu. Szparagi wyróżniają się dużą zawartością potasu i składników mineralnych, co w połączeniu z aminokwasem asparaginą nadaje szparagom właściwości moczopędne. Dzięki temu, że są lekkostrawne i niskokaloryczne, polecane są osobom na diecie odchudzającej. Szparagi uchodzą także za silny afrodyzjak poprawiający libido – starożytni Rzymianie dedykowali go bogini miłości Wenus.
Wartości odżywcze w 100 g warzywa:
• Wartość energetyczna – 20 kcal
• Białko – 2,2 g
• Węglowodany – 3,88 g
• Tłuszcz – 0,12 g
Dane: National Nutrient Database for Standard Reference, USDA