Chicago pizza

Chicago pizza - historia dania

Jeśli myślisz, że znasz już wszystkie rodzaje pizzy, to deep dish pizza może Cię zaskoczyć! Ta wyjątkowa odmiana włoskiego klasyka narodziła się w sercu Wietrznego Miasta i do dziś pozostaje jednym z najbardziej charakterystycznych dań amerykańskiej kuchni. Pizza w stylu chicago to nie tylko potrawa - to kulinarna ikona, która łączy w sobie bogactwo smaków, historię imigracji i amerykańską innowacyjność.

Historia pizza chicago style sięga lat 40. XX wieku, kiedy to Ike Sewell i Ric Riccardo postanowili stworzyć coś więcej niż tradycyjną włoską pizzę. W 1943 roku otworzyli Pizzeria Uno, miejsce, które zrewolucjonizowało sposób, w jaki Amerykanie postrzegali pizzę. Deep pizza powstała jako odpowiedź na potrzeby mieszkańców Chicago, którzy po ciężkim dniu pracy potrzebowali sytego posiłku.

Co wyróżnia pizzę w stylu chicagowskim? Przede wszystkim jej charakterystyczna forma - głębokie naczynie sprawia, że przypomina bardziej pie niż tradycyjną pizzę. Grube ciasto układa się na bokach naczynia, tworząc "miskę" dla hojnych warstw dodatków. W przeciwieństwie do klasycznej pizzy neapolitańskiej, gdzie sos jest bazą, w deep dish pizza kolejność składników jest odwrócona - ser i dodatki znajdują się na spodzie, a górę wieńczy warstwa aromatycznego sosu pomidorowego.

Deep dish pizza - przepis

Przygotowanie autentycznej chicago pizza wymaga nie tylko odpowiednich składników, ale także cierpliwości i precyzji. Prezentowany przepis na chicago pizza bazuje na tradycyjnych metodach, które zostały dostosowane do możliwości domowej kuchni. Podstawą dobrej pizza chicago jest odpowiednio przygotowane ciasto, które musi być jednocześnie kruche i elastyczne.

Według przepisu Karola Okrasy na chicago pizza potrzebujemy specjalnie przygotowanego ciasta z dodatkiem masła, które nadaje mu charakterystyczną kruchość. Pizza chicagowska wymaga również specyficznego podejścia do składników - ser żółty Monterrey Jack miesza się z mozzarellą, tworząc charakterystyczną, ciągnącą się konsystencję. Chicago deep dish pizza to również bogactwo dodatków - w tej wersji znajdziemy boczek wędzony i pastrami, które nadają pizzy wyrazisty, mięsny charakter.

Proces przygotowania deep dish Chicago pizza różni się od metody wykonania tradycyjnej pizzy. Ciasto wymaga dłuższego czasu wyrastania, a sama pizza z Chicago piecze się znacznie dłużej - nawet 45 minut w temperaturze 220°C. To pozwala na odpowiednie przyrumienienie ciasta i połączenie wszystkich smaków. Kluczowym elementem jest również odpowiednie ułożenie warstw - najpierw ser, następnie dodatki, a na końcu sos pomidorowy, który chroni pozostałe składniki przed przypaleniem. Pizzę można wypełnić dodatkami po same brzegi naczynia, w którym będzie się piekła, ale można też dodać ich nieco mniej, a brzegi ciasta po prostu odwinąć na koniec i założyć na pizzę. Zachęcamy jednak do braku ograniczeń. Istotą włoskiej pizzy jest umiar w układaniu dodatków (nie bez przyczyny jednym z najpopularniejszych włoskich wariantów pizzy jest margherita), w pizzy Chicago natomiast przepych, obfitość, dla niektórych pewnie wręcz nadmiar. Tak właśnie ma być - oto kwintesencja amerykańskiego stylu, więcej znaczy lepiej!

Charakterystyczną cechą deep dish jest również sposób przygotowania sosu. W przeciwieństwie do tradycyjnej pizzy, sos musi być gęstszy i bardziej zredukowany, aby nie przeciekał przez warstwy dodatków. Dlatego też pomidory są długo gotowane z czosnkiem i przyprawami, a następnie przecedzane dla uzyskania idealnej konsystencji. Taki sos idealnie się zapiecze (z dodatkowym serem na wierzchu) i nie rozmiękczy pizzy.

Proces jego przygotowania wymaga szczególnej uwagi i cierpliwości. Podstawą są dojrzałe pomidory z puszki, najlepiej typu San Marzano lub pelati, które słyną z intensywnego smaku i mięsistej konsystencji.

Pomidory są długo gotowane z aromatycznym czosnkiem i starannie dobranymi przyprawami, wśród których nie może zabraknąć świeżego oregano, bazylii i szczyptę chili dla podkreślenia głębi smaku. Niektórzy szefowie kuchni dodają również szczyptę cukru, aby zbalansować naturalną kwasowość pomidorów. Kluczowym elementem jest odpowiednio długi czas redukcji - sos powinien gotować się na wolnym ogniu przez co najmniej 45-60 minut, aż osiągnie konsystencję gęstej pasty.

Po ugotowaniu sos jest przecedzany dla uzyskania idealnej, aksamitnej konsystencji. Niektórzy kucharze dodatkowo blendują go na gładką masę, inni preferują bardziej rustykalną konystencję z kawałkami pomidorów. Istotne jest, aby sos był odpowiednio schłodzony przed nałożeniem na pizzę - dzięki temu nie będzie wsiąkał w pozostałe składniki podczas pieczenia. Właściwie przygotowany sos powinien mieć intensywny, pomidorowy smak z wyraźnymi nutami ziół i czosnku, a jego konsystencja powinna przypominać gęsty krem - nie może być ani zbyt wodnisty, ani zbyt suchy.

Pizza w stylu chicagowskim - jak można ją urozmaicić?

Choć przedstawiony przepis na pizza chicago reprezentuje klasyczne podejście do tego dania, istnieją liczne warianty, które powstały na przestrzeni lat. Jedną z popularnych odmian jest "stuffed pizza" - jeszcze bardziej ekstremalna wersja deep dish. Ta wariacja charakteryzuje się dodatkową warstwą ciasta umieszczoną między nadzieniem a sosem pomidorowym, co sprawia, że pizza przypomina bardziej wielowarstwowy tort. Dodatkowa warstwa ciasta jest cieńsza od spodu i delikatnie nakłuwana, aby umożliwić ujście parze podczas pieczenia.

Stuffed pizza wyróżnia się również ilością sera - często zawiera nawet dwa razy więcej sera niż tradycyjna deep dish pizza. Najpopularniejsze kombinacje serów to mozzarella, ricotta i parmezan. Charakterystyczne dla tej odmiany jest również to, że wszystkie składniki są "zamknięte" między dwiema warstwami ciasta, a jedynie sos pomidorowy znajduje się na wierzchu. Dzięki takiej konstrukcji, stuffed pizza może pomieścić więcej dodatków bez ryzyka ich wypadania.

Wegetariańska wersja chicago pizza może zawierać grillowane warzywa, szpinak, pieczarki i różne rodzaje serów. Niektórzy szefowie kuchni eksperymentują również z sosami, zastępując tradycyjny sos pomidorowy sosem serowym lub śmietanowym. W niektórych wersjach pizzy w stylu chicago pojawia się również rozdrobnione mięso mielone zamiast tradycyjnych wędlin.

Oczywiście podobnie jak klasyczną pizzę na cienkim spodzie, deep dish pizzę również można modyfikować zgodnie ze współczesnymi trendami. Sprawdzą się dodatek mąki pełnoziarnistej, nasion czy ziół do ciasta, a także zmiana ciasta na bezglutenowe.

Popularne stają się również wersje pizzy w stylu chicagowskim, które łączą tradycyjną formę z nietypowymi dodatkami inspirowanymi kuchniami świata. Można spotkać wersje z dodatkami z kuchni meksykańskiej, azjatyckiej czy śródziemnomorskiej. Wystarczy dodatek chili, mięsa mielonego i czerwonej fasoli dla pizzy a’la meksykańska, oliwek i fety dla wariantu śródziemnomorskiego, a w wersji azjatyckiej (tu będzie już bardzo oryginalnie) - cienko krojonego mięsa marynowanego w sosie z dodatkiem pasty gochujang, octu ryżowego i sosu sojowego. Po co się ograniczać!

Aby uzyskać perfekcyjną chicago deep dish pizza, warto pamiętać o kilku kluczowych zasadach:

• Ciasto powinno wyrastać odpowiednio długo, co najmniej godzinę
• Temperatura pieczenia musi być stabilna
• Sos powinien być odpowiednio gęsty i zredukowany
• Naczynie do pieczenia musi być odpowiednio natłuszczone

Pizza w stylu chicago to więcej niż tylko wariant włoskiego klasyka - to samodzielne danie z własną historią i charakterem. Łączy w sobie elementy tradycyjnej pizzy z amerykańską kreatywnością kulinarną, tworząc unikalne doświadczenie smakowe. Czy to w klasycznej wersji według przepisu Karola Okrasy, czy w jednej z współczesnych interpretacji, deep dish pizza pozostaje jednym z najbardziej charakterystycznych dań amerykańskiej kuchni miejskiej.